I ZJAZD SZKÓŁ IM. ANNY JENKE
|
>> Galeria zdjęć <<
Program
poświęcony Patronowi szkoły
I Zjazd Szkół im. Anny Jenke w Rogóżnie
Scenka z życia Anny Jenke - w wykonaniu młodzieży
Śpiew: "Oto jest dzień, który dał nam Pan..."
Narrator I:
My młodzi!
potrzebujemy ideałów,
by pięknie, mądrze i szlachetnie żyć.
Narrator II:
Anna Jenke
pełna radości i młodzieńczego zapału,
jest bliska współczesnej młodzieży,
która poszukuje wzorców osobowych i autorytetów,
na których mogłaby oprzeć swoją teraźniejszość i przyszłość.
Narrator I:
Jak każdy człowiek,
przeżywała trudne chwile, zmagała się z problemami młodości,
stoczyła niejedną walkę o dobro, prawdę i sprawiedliwość.
Narrator II:
Jej udziałem były zwycięstwa i porażki,
sukcesy i niepowodzenia,
radość i smutek.
Narrator I:
Otaczający świat przyciągał Jej uwagę
i zmuszał do refleksji.
Przez całe życie ustawicznie dążyła do Najwyższego Ideału
- Jezusa Chrystusa, który dla wszystkich jest Drogą, Prawdą, Życiem.
Recytacja - "Mimoza"
Nie z alabastru,
ani złotego kruszcu
Bóg Cię uformował.
Byłaś zwyczajna jak każdy człowiek,
z ułomną naturą, lecz bogatą w Boże dary,
które umiałaś rozwijać
do granic możliwych.
Delikatna - jak mimoza,
gdy trzeba - milcząca jak grób,
dobra - jak chleb
i kochająca - do końca.
To Ty, Anno Profesorko,
ślęcząca nad zeszytami uczniów do późna w noc,
zasłuchana w zwierzenia często nieudaczników,
wyrozumiała dla nich nad wyraz
i dobra jak matka.
Zagubionym - ukazywałaś Światło
i Miłość Odwieczną.
Radosnym spojrzeniem niosłaś wszystkim ukojenie.
Bez rozgłosu, po cichu, spokojnie -
przesuwałaś się ulicami miasta
i korytarzami szkolnymi,
pozostawiając po sobie ślady Bożej miłości.
Anno, Mimozo!
Wrażliwa na Piękno i Bożą Miłość -
ucz nas mądrego życia...
S. Bernadeta Lipian
Narrator II:
Kochałaś dzieci i młodzież
całym sercem.
Z największą troską pochylałaś się
nad głodnym i opuszczonym
dzieckiem ulicy.
Recytacja - "Jak promyki słońca"
Dzieci - "to troska naszych czasów" -
mówiłaś Anno, z pełną miłością.
I budziłaś sumienia odpowiedzialnych za ich los.
Rodzice, szkoła i Kościół -
stróże czystości dziecka.
To wzorce i przewodnicy
ku Bogu i jasnej przyszłości.
To rzeźbiarze młodych charakterów
i mistrzowie życia.
Tak to widziałaś Anno.
Tak uczyłaś i tymi słowy mówisz dziś do nas.
Bo dzieci - to promyki słońca
rozświetlające mroki dnia...
S. Bernadeta Lipian
Narrator I:
W Tobie Droga Anno!
młodzi ludzie
znajdują wzór i pomoc
do godnego, radosnego i odważnego przeżywania swej młodości.
Recytacja - "Odwagi"
Odwagi!
Trzeba odwagi,
by nie zostać porwanym przez wichry i burze.
Trzeba odważnej wiary,
by w nawałnicach życia nie zginąć.
"Nie lękajcie się, Jam zwyciężył świat" -
mówi Chrystus.
"Piotrze, małej wiary, czemuś zwątpił" -
brzmi nam w uszach.
Wydaje się, że już koniec.
Nie ma odwrotu:
zagubiła się ludziom wiara, zniknęła miłość,
a świat leci ku przepaści...
Polska, Ojczyzna...?
Co znaczy wobec potęgi świata
niosącego cywilizację śmierci?
Odwagi!
Wiary!
"Jam zwyciężył świat".
Potrzeba odwagi w rodzinie - by zachować jej świętość.
W szkole - by nie rozminąć się z prawdą.
W Parlamencie - by mądrze sprawować rządy.
W Ojczyźnie - by jej nie zdradzić.
Odwagi!
Bez kompromisu ze złem!
Bez kolaboracji z fałszywymi prorokami i zdrajcami!
Byłaś odważna, Anno!
Płaciłaś za to wysoką cenę,
ale zwyciężyłaś.
Bo zachowałaś człowieczeństwo.
Uratowałaś etos nauczyciela i wychowawcy.
Dochowałaś wierności Bogu, Kościołowi i Ojczyźnie.
Dziś za to dziękujemy Ci Profesorko, Anno!
S. Bernadeta Lipian
Narrator II:
Miłości do ojczyzny uczyłaś się Anno w domu rodzinnym - od swoich rodziców! Potem właściwie pojętego patriotyzmu uczyłaś dzieci i młodzież - słowem i przykładem życia: "Bo na wieki być Polakiem, to żyć bosko i szlachetnie".
Recytacja - "Ojczyzna"
Ojczyzna - to święte słowo.
Nabrzmiałe dumą i honorem rycerskim.
Cenne - jak samo życie
i zachwycające - jak miłość najpiękniejsza.
Ojczyzno!
Jak Ciebie cenić trzeba? -
odpowie ten, kto Cię już stracił.
Anno, patriotko gorąca!
Dla Ciebie Polska - to druga Matka,
którą kochałaś słowem i czynem.
Ucz nas żyć dla Ojczyzny!
S. Bernadeta Lipian
Narrator I:
Miałaś wielkie serce, otwarte dla wszystkich.
Wszystkich hojnie obdarowywałaś.
Głodnym dawałaś kromkę chleba, zagubionym pomagałaś odnaleźć właściwą
drogę, smutnych pocieszałaś, chorych i samotnych odwiedzałaś i pielęgnowałaś.
Dzieci i młodzież uczyłaś prawdy i miłości życia,
bo "Nie wolno być miernotą, tylko mocnym człowiekiem".
Recytacja - "Kromka chleba"
Czym Anno
Twa kromka chleba
siłą miłości
której łaknącym potrzeba?
Może darem szczerym
serc tysiąca
dla bliźniego swego
gdy nędza przetrąca?
Stoisz pomnikiem
z chlebem i książką
miłości szaleństwem -
oczy Twe mówią
że kromka chleba
nieboskłonu
błogosławieństwem.
Posąg Twój
dla nas wzruszeniem
świadectwem
znaków czasu ewangelii -
miłosierdzia
czynieniem.
Witold Szczepaniec
Recytacja - "DZWONEK WRZEŚNIA"
Módl się za nami Anno
o wychowanie w miłości,
prawość obyczajów,
Ojczyznę od rozbojów
i prywaty wolną.
Niech prawdę
i progu nadziei
nie przesłoni grzech
złotego cielca.
Zapraszamy Cię Anno
do naszych szkół
z modlitwą
i darami Pana.
Modlimy się
za Kościół i Naród -
za te dwie polskie dłonie
wzajemnie się
obejmujące.
Witold Szczepaniec
Narrator II:
Dla młodzieży byłaś jak dobra matka,
jak przyjaciel, przed którym serce
można otworzyć.
Dla nauczycieli - wychowawców stałaś się wzorem,
przykładem pięknej postawy i wielkiego zaangażowania
w pracy wychowawczo-dydaktycznej.
"Tak cudnie da się uczyć".
I uczyłaś - po mistrzowsku -
kształtowałaś postawy powierzonej Ci młodzieży.
"Kroczyłaś drogą do gwiazd".
Narrator I:
Zapatrzeni w Ciebie,
pójdziemy Twoimi śladami.
W kierunku,
który nam swoim życiem wskazałaś.
I będziemy realizować Twój program życiowy,
pozostawiony nam w testamencie,
"Dobrocią, miłością, ciszą, pogodą - zwyciężać świat!
Być żywym listem Chrystusowym".
Recytacja - "APOSTOŁ MIŁOŚCI"
Łódź Twego życia
płynie do gwiazd
a Ty ciągle patrzysz
na ziemię -
tu zostawiłaś
młodzieży moc
i zatroskane serce
o polskie plemię.
Nad modrym Sanem
wiosenne niebo
kwiatami zdobi
Twój grób -
przy nim modlitwa
i nasza pamięć
u Twoich stóp.
Patrz na nas Anno
z przystani Nieba
ślij nam serdecznie
różaniec słów -
upraszaj łaski
u Dobrego Boga
i naszej Matce
dobrze o nas mów.
Będziemy JEDNO
w polskiej rodzinie
tak nas uczyłaś
z miłości -
pójdziemy zwarci
biało-czerwoni
i w sercu z Bogiem
na Wysokości.
Witold Szczepaniec
Śpiew: "Abyśmy byli jedno..."
1. Patrzę na ptaki i lilie polne,
widzę, jak Ojcze troszczysz się o nie.
Tylko my, ludzie, na Twojej ziemi
Nie potrafimy chlebem się dzielić.
Ref: Abyśmy byli jedno, podajmy sobie ręce
Abyśmy byli razem i jedno mieli serce.
Dzielmy się chlebem, dzielmy się niebem,
Niech się odmieni, niech się odmieni
Oblicze ziemi, tej ziemi.
2. Przymnóż nam wiary i odmień serca.
Niechaj zapłonie ogień braterstwa.
I niech już przyjdzie na ludzką ziemię
Oczekiwane wciąż nowe plemię.
Ref: Abyśmy byli...
3. O ludzie, bracia do was wołamy -
Niech się zakończą grzechów rozłamy
I w ocalonym rodzinnym domu
Obdzielmy siebie znakiem pokoju.
Ref: Abyśmy byli...
4. O Chryste, Królu przyszłego wieku
Niechaj blask prawdy w każdym człowieku
Uczyni jedno ludzkie wyznanie
Żeś Ty nam Bogiem, żeś Ty nam Panem.
Ref: Abyśmy byli...
Narrator II:
Anno! przez całe życie służyłaś drugiemu człowiekowi
aż osiągnęłaś pełnię człowieczeństwa.
"Słoneczna Skało" - nieugięta i nieustraszona!
Nie zrażały Cię przeciwności, które spotykałaś na drodze swojego życia,
one "dodawały Ci skrzydeł"
i coraz bardziej "pragnęłaś gwiazd"!
Dziękujemy Ci, Anno!
Za 7 lat opieki nad naszą szkołą.
Dziękujemy za piękny wzór życia!
Dziękujemy, że wciąż na nowo możemy odkrywać bogactwo Twojego człowieczeństwa!
Śpiew: "Musimy siać"...
Musimy siać, choć grunta nasze marne,
Choć nam do orki pługów brak i bron,
Musimy siać, choć wiatr porywa ziarna,
Choć w ślad za siewcą kroczą stada wron.
Musimy siać, nie wiedząc w którą stronę
Poniesie wiatr i w ziemię rzuci siew,
Nie wiedząc, kto i gdzie pozbiera plony,
W dożynki czyj radosny huknie śpiew.
Nie wolno nam ni sił, ni dnia marnować,
Musimy siać, musimy tworzyć cud!
Nie wolno nam po spichrzach ziarna chować,
Na świecie głód, na świecie straszny głód.
A nas tak mało tych, co mogą pomóc,
Ze swych zapasów szczyptę braciom dać.
I choć nie przy nas wzejdzie ruń zielona,
My róbmy swoje - my musimy siać.
Scenariusz: Janina Fudali
Oprawa muzyczna: Barbara Hoły
I Zjazd Szkół im. Anny Jenke w Rogóżnie
"Dobrocią, miłością, ciszą, radością - zwyciężać świat!
Pod takim hasłem odbył się 19 kwietnia 2007 r. w Szkole Podstawowej w Rogóżnie
I Zjazd Szkół im. Anny Jenke. Udział wzięły wszystkie szkoły: Gimnazjum w Adamówce i w Błażowej, Szkoła Podstawowa w Przysiekach i Policealna Szkoła Medyczna w Sanoku.
Uroczystość rozpoczęła się Mszą Św. koncelebrowaną przez dziesięciu kapłanów pod przewodnictwem Ks. Bpa Mariana Rojka. Przedstawiciele szkół brali udział w procesji darów ofiarnych i uczestniczyli w modlitwie wiernych.
W drodze z kościoła do szkoły uformowany orszak prowadziła Orkiestra z Ośrodka Kultury w Wysokiej. Przed pomnikiem Patronki zatrzymały się poczty sztandarowe reprezentujące szkoły w Błażowej, Sanoku, Rogóżnie i młodzież złożyła kosz biało-czerwonych kwiatów, a następnie wysłuchaliśmy hymnu narodowego.
W szkole licznie zebranych Gości powitała dyrektor szkoły. W nawiązaniu do hasła spotkania, które zaczerpnięte zostało z Dzienniczka Anny Jenke powiedziała m. in. "Świat, w którym żyjemy bardzo potrzebuje dobroci i miłości! W codziennym zgiełku życia potrzebujemy wyciszenia i radości! Potrzebujemy ciszy, w której usłyszymy głos Boga i bliźniego, ciszy, która pozwoli nam w zawrotnym pędzie życia zatrzymać się i znaleźć czas na refleksję, zauważyć drugiego człowieka i popatrzeć na niego życzliwie i bezinteresownie. Tak bardzo potrzebujemy tego, by nie zagubić się w wirze codzienności i nie utracić wartości, tego co ma sens i naprawdę się w życiu liczy!!!
Świat, potrzebuje nas, potrzebuje Was Młodych!!! Waszych wykształconych umysłów i gorących, szlachetnych serc!!! Potrzebuje Was, by zwyciężać zło! Bądźcie więc czytelnym, "żywym listem Chrystusowym", by słowem i przykładem życia budować innych" - kontynuowała.
"19 kwietnia 2007 roku - to historyczny i uroczysty dzień nie tylko dla naszej szkoły, ale dla Wszystkich Szkół noszących to piękne i wielkie imię!" - podkreśliła z naciskiem.
W swoim wystąpieniu zwróciła uwagę na niezwykłą osobowość Patronki i Jej gorący patriotyzm. "Służebnica Boża Anna Jenke - to wzór życia opartego na Ewangelii i miłości Boga. Cieszymy się, że mamy szczęście chodzić do szkoły, pracować z dziećmi i młodzieżą, której patronuje Kandydatka do Chwały Ołtarzy, i obficie czerpać z Jej przebogatej spuścizny duchowej. Uczyć dzieci i młodzież pięknego i radosnego przeżywania młodości! Uczyć patriotyzmu i "życia" dla Ojczyzny, bo jak mówiła Anna, być Polakiem, to zobowiązuje!"
Spośród zaproszonych Gości obecnością swą zaszczycili nas Wicestarosta Powiatu Łańcuckiego mgr Józef Rzepka (uczeń Anny) i Wójt Gminy Łańcut mgr inż. Zbigniew Łoza. Wśród Kapłanów, którzy znali osobiście Annę byli Ks. Prałat Władysław Kenar Dziekan Dekanatu Łańcuckiego i Ks. Kanonik Stanisław Grzywna Proboszcz z Albigowej oraz Ks. Franciszek Dziedzic z Rzeszowa - uczeń Anny, Wiceprezes Towarzystwa Przyjaciół Anny Jenke w Jarosławiu mgr Jan Tkaczyk, S. dr Bernadeta Lipian, biograf Służebnicy Bożej i autorka licznych książek oraz Dyrektorzy, Nauczyciele i Uczniowie szkół noszących imię Anny Jenke.
W zakończeniu swojego wystąpienia dyrektor szkoły wyraziła radość ze spotkania w naszej "skromnej ale przyjaznej szkole" i życzyła Dzieciom i Młodzieży "spędzenia wielu niezapomnianych chwil w blasku Słonecznej Skały, by wrócili do swoich domów, szkół i środowisk z przesłaniem Anny, pełni radości, entuzjazmu i młodzieńczego zapału do pracy".
Po wystąpieniach zaproszonych Gości, młodzież szkolna
przedstawiła program artystyczny poświęcony Patronce, na który złożył się
montaż słowno-muzyczny i zainscenizowana scenka z Jej życia.
Po obiedzie zainteresowani obejrzeli wystawę przybliżającą życie i pracę
Anny Jenke. Cenną pamiątką z uroczystości dla szkoły pozostaną wpisy Gości
do Złotej Księgi.
Na zakończenie uczniowie wręczyli okolicznościowe folderki ukazujące przekrojowo ważniejsze wydarzenia związane z Patronem; nadanie imienia Zespołowi Szkół w Rogóżnie w 1999 r., Jubileusz 100-lecia Szkolnictwa połączony z nadaniem szkole Sztandaru w 2003 r., Odsłonięcie pomnika Anny Jenke w 2005 r., oraz konkursy powiatowe odbywające się od 7 lat.
Ostatnim punktem spotkania był wyjazd do Kościoła Św. Mikołaja w Jarosławiu, gdzie spoczywają doczesne szczątki Sługi Bożej. Po wspólnej modlitwie i śpiewie "Abyśmy byli jedno" młodzież podała sobie ręce i tym pożegnalnym gestem zakończyła spotkanie.
Dyrektor szkoły podziękowała Jego Ekscelencji Ks. Biskupowi, Kapłanom, Szkołom im. Anny Jenke, Wszystkim Gościom "za wspólnie spędzone chwile w "blasku Słonecznej Skały", za modlitwę, śpiew i wzajemne ubogacanie. Niech te przeżycia pozostaną na długo w naszych sercach i umysłach i owocują w przyszłości".
Barbara Kiełb