|
Święto Niepodległości
(akademia środowiskowa)
Narrator
11 listopada 1918 roku - to data, która zajmuje w naszej świadomości
szczególne miejsce. Po 123 latach niewoli Polska odzyskała niepodległość!
Miłość i przywiązanie do Tej, co "nie zginęła", pozwoliły nam
zwycięsko wychodzić z najtrudniejszych opresji dziejowych i stawiać czoła
poważnym problemom naszej egzystencji narodowej.
Narrator
Przedstawione fakty, poezja i pieśni niech pomogą nam zrozumieć i przeżyć
wzniosłe chwile oraz pobudzą do refleksji.
(wychodzi trzech uczniów, w prawej podniesionej w górę ręce trzymają
plansze z napisem:
ROK 1772 - I ROZBIÓR POLSKI,
ROK 1793 - II ROZBIÓR POLSKI,
ROK 1795 - III ROZBIÓR POLSKI)
(obok stoi uczennica ubrana w białą bluzkę i czerwoną spódniczkę, na głowie
ma koronę - przedstawia ona Polskę. Podchodzi do niej trzech uczniów ubranych
na czarno - na piersiach mają napisy: AUSTRIA, PRUSY, ROSJA - to zaborcy; czarną
wstęgą krępują jej ręce, ściągają koronę i nakładają cierniową koronę.
Dziewczynka przedstawiająca Polskę siada z opuszczoną głową obok brzozowego
krzyża).
Jeszcze Polska nie zginęła - śpiew przy akompaniamencie
(Słychać odgłosy walki; wystrzały, szczęk bron, do przodu wychodzą
uczniowie z datami: 1830, 1848, 1863, Dziewczynka-Polska wstaje i nieco odsuwa
się od krzyża, ale nadal jest smutna i przygnębiona )
Narrator
Kolejne zrywy narodowe kończyły się klęską. Kiedy szalał terror zaborców,
kiedy gasły nadzieje na wolną Polskę, pogłębiała się wiara Polaków i gorąca
modlitwa wznosiła się ku niebu:
Recytator
Do Ciebie Panie w dziejowej godzinie
Głos Twego ludu z ziemi polskiej płynie.
Wróć nam o Boże Ojczyznę kochaną
W troje rozdartą i w morzu krwi skąpaną.
Głos:
Ciebie prosimy!
Wszyscy:
Wysłuchaj nas, Panie!
Recytator
Sto lat niewoli znieśliśmy w pokorze,
Wyzuci z ziemi, pogardą karmieni,
Twa sprawiedliwość wszystko zwrócić może,
Twoja Opatrzność zło w dobro przemieni.
Głos:
Ciebie prosimy!
Wszyscy:
Wysłuchaj nas, Panie!
Recytator
Daj nam wytrwałość, wspomóż nasze siły,
Niech jedność, zgoda stale wśród nas gości,
Daj, by się nasze pragnienia spełniły,
Ty sam rządź nami - Boże z wysokości!
Głos:
Ciebie prosimy!
Wszyscy:
Wysłuchaj nas, Panie!
Recytator
Niech nasza Polska wśród narodów stanie
Dzielna i mądra, jednością złączona,
O to Cię prosim z głębi duszy Panie
Ojcowskie ku nam wyciągnij ramiona.
Głos:
Ciebie prosimy!
Wszyscy:
Wysłuchaj nas, Panie!
Narrator
Poezja i powieści pisane "ku pokrzepieniu serc", koiły żal i tęsknotę
za utraconą Ojczyzną, wlewały w zbolałe serca i umysły Polaków nadzieję!
Recytator
O Polsko! Póki Ty duszę anielską,
Będziesz więziła w czerepie rubasznym,
Póty kat będzie rąbał Twoje cielsko,
Póty nie będzie Twój miecz zemsty strasznym,
Póty mieć będziesz hienę na sobie,
I grób, i oczy otwarte w grobie!
Lecz zaklinam, niech żywi nie tracą nadziei,
I przed narodem niosą oświaty kaganiec.
A kiedy trzeba na śmierć idą po kolei,
Jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec!
Narrator
1 sierpnia 1914 r. wybuchła wojna pomiędzy Rosją, Niemcami i Austrią. W
sercach Polaków zapłonęła nadzieja, że nadchodzi upragniona godzina
wyzwolenia!
Polacy szli na wojnę z wiarą, że spełniają się ich marzenia.
Wojenko, wojenko - śpiew przy akompaniamencie (1 strofa)
Wojenko, wojenko, cóżeś ty za pani,
Że za tobą idą, że za tobą idą, chłopcy malowani?
Chłopcy malowani, sami wybierani,
Wojenko, wojenko, (2x) cóżeś ty za pani?
Narrator
11 listopada przyszła z utęsknieniem wyczekiwana wolność!!! Naród polski mógł
powtórzyć za Adamem Mickiewiczem jego prorocze słowa "powróciłeś nas
cudem na Ojczyzny łono"!
Białe róże - śpiew przy akompaniamencie
(1 strofa - w odpowiedzi - ostatnia strofa - śpiew solo)
Wszyscy:
Rozkwitały pęki białych róż,
Wróć, Jasieńku, wróć z wojenki, wróć
Wróć, ucałuj, jak za dawnych lat.
Dam ci za to róży najpiękniejszy kwiat. (2x)
Solo:
Jasieńkowi nic nie trzeba już,
bo mu kwitną pęki białych róż,
tam, pod jarem, gdzieś w wojence padł,
Wyrósł na mogile czarny krzyża znak. (2x)
Recytator
Jedna jest Polska, jak Bóg jeden w niebie
Wszystkie me siły jej składam w ofierze.
Na całe życie, które wziąłem z Ciebie
Cały do Ciebie, Ojczyzno należę.
Jestem jak żołnierz na wszystko gotowy
I jak Ojczyźnie, tak i w obcym kraju,
Czuję i strzegę skarbu polskiej mowy,
Polskiego ducha, polskiego zwyczaju.
Ojczyzno ma - śpiew przy akompaniamencie
Recytator
Polsko, nie jesteś Ty już niewolnicą
Łańcuch Twych kajdan stał się tym łańcuchem,
Na którym z lochu, co był Twą stolicą,
Lat sto, swym własnym dźwignęłaś się duchem.
(podchodzi uczeń do dziewczynki przedstawiającej Polskę
i rozwiązuje czarną wstążkę, która opada do jej nóg,
zdejmuje jej cierniową koronę,
podchodzi uczeń z flagą biało-czerwoną,
staje nieco z tyłu za Polską i pochyla ją do przodu).
Recytator
Patrz i słuchaj!
Oto Polska idzie,
Żywcem w męczeńskiej pogrzebana trumnie
I z martwych wstaje królestwo dumnie.
Boże, coś Polskę - śpiew przy akompaniamencie
Narrator
Wielkie i trudne sprawy stanęły przed Polakami u progu wolności!
Bo jak mówiła nasza Patronka:
"my umiemy być bohaterami w niewoli,
ale żyć dla Ojczyzny nikt nas nie nauczył".
(Anna Jenke)
Narrator
Potrzeba wielu pokoleń, czasu i trudu, pracy i środków, myśli politycznej i
ekonomicznej inicjatywy, aby nauczyć się korzystania
z wolności.
Narrator
Dziś w 88-rocznicę Odzyskania Niepodległości przez Polskę zwracamy się
wdzięcznym sercem i myślą ku naszym praojcom, bo to z ich patriotyzmu i woli
walki narodziła się na nowo Polska!
Narrator
Święto Niepodległości obchodzimy w listopadzie. Jest to czas szczególnej
refleksji nad przemijaniem. Zaciągamy warty, zapalamy znicze, składamy wieńce
na grobach nieznanych i zapomnianych żołnierzy, którzy w różnych okolicznościach
oddawali życie za Ojczyznę....i nigdy nie wrócili do swoich domów i oczekujących
ich matek, żon i dzieci.
Recytator
Warto się dzisiaj zasłuchać
W wiatru granie,
Bieg historii,
Pokoleń przemijanie.
Dziś ojczyzny uczyć się trzeba
w pochyleniu nad kołyską dziecka.
Żeby dzieci od zła uchronić
i nauczyć prawości serca.
Żeby słowo
"tak" - i - "nie"
nie znaczyło jednocześnie.
Żeby szczęście
w posiadaniu
nie zamknęło się boleśnie.
Żeby wolność (podnosi znacząco prawą rękę i wskazujący palec do góry)
w "róbta, co chceta"
nie została zamieniona.
To jesteśmy winni tym,
Którzy przyjdą po nas.
"Żeby Polska była Polską - śpiew przy akompaniamencie
Narrator
Ta niezwykła rocznica Odzyskania Niepodległości przez Polskę jest dla nas
okazją, by uświadomić sobie wartość Ojczyzny i cenę Wolności, i pochylić
się z szacunkiem i wdzięcznością nad grobami Tych, którzy nie zawahali się
przelać krwi i oddać życia za wolność i ojczyznę.
Narrator
Miejmy świadomość, że to dzięki Nim żyjemy w Wolnej Polsce!!! Strzeżmy więc
dziedzictwa narodowego ojców naszych!!! Języka, wiary i dobrych obyczajów!!!
To bezcenne wartości, to spuścizna duchowa minionych pokoleń!!!
Recytator
"Chwała na wysokościach Bogu",
a na polskiej ziemi
niechaj moc wstąpi w "ludzi dobrej woli!"
(...) Pomnijmy, żeśmy dożyli
owej przedziwnej, niepojętej chwili
Zwycięstwa i Wyzwolenia,
O której ojcowie śnili,
Do której szli przez trud i walki tułacze.
Doczekać nam dano Ojczyzny i Zmartwychwstania!(...)
Ojczyzna i Wolność to wartości przechowywane pieczołowicie w sercach
Polaków wszystkich pokoleń. Również w sercach młodego pokolenia Polaków
jest miejsce dla Ojczyzny i Wolności!!!
Hymn ZHP - śpiew przy akompaniamencie
Wszystko, co nasze Polsce oddamy,
W Niej tylko życie, więc idziem żyć,
Świty się bielą, otwórzmy bramy,
Rozkaz wydany: Wstań! w słońce idź!
Ramię pręż, słabość krusz,
Ducha tęż, Ojczyźnie miłej służ!
Na jej zew, w bój czy trud,
Pójdzie rad harcerzy polskich ród,
Harcerzy polskich ród.
(Kłaniamy się i schodzimy wg ustalonego porządku)
Scenariusz: Janina Fudali
Oprawa muzyczna: Barbara Hoły
|