"Dzieci - oto pierwsza i najważniejsza troska naszych czasów...
To skarb i prawdziwe bogactwo.
Dzieci, to promień słoneczny co rozjaśnia świat".
25 października Szkoła Podstawowa im. Anny Jenke w Rogóżnie uroczyście obchodziła 100-lecie swojego istnienia. Uroczystość rozpoczęła się Mszą Św. koncelebrowaną pod przewodnictwem Księdza Biskupa Stefana Moskwy, w czasie której został poświęcony sztandar z wizerunkiem Służebnicy Bożej Anny Jenke i Jej słowami, które tak często wypowiadała za swojego życia: "Być Polakiem to żyć bosko i szlachetnie". "Jesteśmy przekonani, że pod tym sztandarem będą się wychowywały całe pokolenia dzieci i młodzieży Rogóżna na ludzi mądrych i szlachetnych, dla których Bóg, Honor i Ojczyzna - to najwyższe wartości, które się naprawdę w życiu liczą - powiedziała dyrektor szkoły.
Od Eucharystii rozpoczęliśmy wielkie świętowanie Jubileuszu Szkolnictwa w
Rogóżnie.
Uroczystość swoją obecnością zaszczycili Ks. Infułat Stanisław Zygarowicz, Ks. Prałat Tadeusz Biały z Przemyśla, Ks. Dziekan z Błażowej Michał Drabicki, Ks. Dziekan Władysław Kenar i Księża Dekanatu Łańcuckiego I i II, Ks. Prałat Jan Rybak z Kosiny, Ks. Jan Kula, który katechizował dzieci w latach sześćdziesiątych, Ks. Franciszek Dziedzic - uczeń Anny Jenke, Ks. Piotr Michno - absolwent naszej szkoły. Wśród zaproszonych gości byli przedstawiciele władz powiatowych - starosta Józef Rzepka, gminnych - wraz z wójtem Zbigniewem Łozą, S. Bernadeta Lipian - biograf Anny Jenke, przedstawiciele Towarzystwa Przyjaciół Anny Jenke wraz z prezesem Stefanią Majsterkiewicz, nauczyciele i absolwenci szkoły.
Po Mszy Św. uroczysty przemarsz do Domu Strażaka. Dziecięca Orkiestra Centrum Kultury w Łańcucie prowadziła orszak.
Po odegraniu Hymnu narodowego, nastąpiło uroczyste przekazanie sztandaru przez Radę Rodziców dyrektorowi szkoły, która podchodzi, przyklęka i ze czcią całuje.
"Szanowna Pani Dyrektor, Dostojni Gości, Drogie Dzieci, Kochana Młodzieży!
My Rodzice wiemy, że młody człowiek, aby mógł prawidłowo kształtować swoją osobowość, potrzebuje miłości i autorytetów, które przekażą mu uniwersalne wartości, nauczą dokonywania właściwych wyborów życiowych. Szuka on nieustannie odpowiedzi na podstawowe pytania dotyczące sensu życia i potrzebuje szlachetnych ideałów, by pięknie i mądrze budować własne życie. Potrzebna jest mu siła ducha, prawe sumienie i czystość serca, by mógł kształtować swój charakter zgodnie z przesłaniem Patronki "w kierunku dobra, ofiary i miłości". Wychowanie w tym duchu pomoże chronić młodych przed pokusą rezygnacji, obojętności i zwątpienia tak często występujących w naszych trudnych czasach.
My Rodzice jesteśmy przekonani, że to właśnie szkoła stwarza naszym dzieciom odpowiednie warunki rozwijania się i duchowego wzrastania, wskazuje wartości, które w życiu się naprawdę liczą.
Jesteśmy dumni, że Patronem naszej szkoły jest Służebnica Boża Anna Jenke i cieszymy się, że w pracy wychowawczej możemy czerpać z Jej przebogatej spuścizny duchowej.
Szanowna Pani Dyrektor! Przekazujemy w Pani ręce ten sztandar jako wyraz zaufania do szkoły, która wychowuje i kształci nasze dzieci. Pragniemy, aby pod tym sztandarem z wizerunkiem Służebnicy Bożej Anny Jenke wychowywały się całe pokolenia dzieci i młodzieży Rogóżna na ludzi mądrych i szlachetnych, dla których Bóg, Honor i Ojczyzna - to najważniejsze wartości w życiu.
Kochani Uczniowie! Otaczajcie ten sztandar szacunkiem i oddawajcie mu zawsze należną cześć! Niech zawsze przypomina Wam o powinnościach względem Boga, Ojczyzny i drugiego człowieka.
Bądźcie godnymi uczniami tej szkoły, która nosi imię Anny Jenke i na zawsze pozostańcie wierni Jej przesłaniu:
"Bo na wieki być Polakiem,
to żyć bosko i szlachetnie".
(przewodnicząca Rady Rodziców Monika Nowak)
Następnie dyrektor szkoły przekazała sztandar uczniom i nastąpiło uroczyste złożenie ślubowania.
Młodzież szkolna uroczyście składa ślubowanie na Sztandar
"My uczniowie Szkoły Podstawowej imienia Anny Jenke w Rogóżnie
z wiarą wytrwania pod tym sztandarem ślubujemy:
uczciwą nauką i pracą służyć Polsce - Ojczyźnie naszej.
Postępować szlachetnie i nieść pomoc ludziom potrzebującym,
bronić praw i godności człowieka,
strzec narodowych tradycji i czerpać z nich wzory postępowania.
Jak najlepiej wykorzystywać w życiu nasze siły i umiejętności
oraz całą naszą wiedzę i młodzieńczy zapał.
Ślubujemy dochować wiary ojców naszych.
Tak nam dopomóż Bóg!"
Po odczytaniu Historii szkolnictwa w Rogóżnie przez nauczycielkę mgr Lucynę Wierzbińską, głos zabrała dyrektor szkoły.
"Sto lat minęło w słońcu i chmurach, śniegach i deszczu"...
(napisała Jarosławska poetka z okazji Jubileuszu)
Szanowni i Dostojni Goście, Drodzy Nauczyciele, Czcigodni Rodzice, Kochani Uczniowie, Szanowni Absolwenci i Sympatycy naszej szkoły.
Zgromadziliśmy się dzisiaj, by uroczyście świętować Jubileusz Szkolnictwa w Rogóżnie.
100 lat minęło od powstania pierwszej szkoły w Rogóżnie. Była to jednoklasowa szkoła prowadzona przez jednego nauczyciela, funkcjonująca w bardzo trudnych warunkach lokalowych.
Zdecydowanie różniła się od szkoły współczesnej zarówno stopniem organizacyjnym jak i warunkami pracy. Na przestrzeni lat wiele zmieniło się w szkolnictwie. Rozbudowa szkoły prowadzona przez kolejnych dyrektorów, poprawiła warunki lokalowe i sprzyjała podnoszeniu poziomu pracy dydaktyczno-wychowawczej z dziećmi. Pomimo trudnych początków szkolnictwa wiele pokoleń wychowało się w tej małej wiejskiej szkółce. Kadra nauczycielska również często zmieniała się, a mimo to nie zabrakło dobrych i ofiarnych nauczycieli, którzy kształtowali osobowość młodego człowieka. Nie jestem w stanie wymienić wszystkich, którzy zapisali się złotymi zgłoskami na kartach historii szkolnictwa w Rogóżnie.
Pozwolę sobie w tym miejscu wymienić kierowników-dyrektorów, którzy na przestrzeni stu lat podjęli się trudu kierowania szkołą i przyczynili się w znaczącym stopniu do poprawy warunków lokalowych i pracy dydaktyczno-wychowawczej. Niektórych z nich nie ma już pośród nas w sensie fizycznym, ale pozostali w naszych sercach i wspomnieniach. Pierwszym nauczycielem i kierownikiem szkoły w Rogóżnie był Józef Wiech, następnie kierownictwo objął Edward Nowosielski, a potem Jan Myślicki. Przy okazji Jubileuszu wymienić również chcę moich Szanownych Poprzedników: Pana Juliana Laska, Panią Władysławę Ferenc i Panią Jadwigę Harpulę.
Szkoła to nie tylko nauczyciele, ale przede wszystkim uczniowie-absolwenci. Nasza szkoła jest dumna ze swoich absolwentów. Zdecydowana większość kończyła szkołę średnią. A wielu z nich ukończyło studia. Są wśród nich ekonomiści, inżynierowie, geodeci, prawnicy, marynarze, lekarze, nauczyciele, dyrektorzy szkół, dyrektorzy przedsiębiorstw, osoby duchowne. Wielu, bardzo wielu łączy obowiązki rodzinne z pracą zawodową. Są Oni chlubą Rogóżna, perłami, których sporo nazbieraliśmy na przestrzeni ostatnich dziesiątków lat.
Dzisiejszy dzień to ważne wydarzenie w historii szkoły i naszej wsi. Po latach wytężonej pracy nadszedł czas, by zatrzymać się na chwilę, spojrzeć w przeszłość i dokonać bilansu minionego czasu. Zauważyć ludzi i ich trud włożony w kształtowanie postaw młodego pokolenia, wyrazić im wdzięczność i uznanie.
Dzisiejsze świętowanie to również okazja do refleksji, bo trzeba nam z przeszłości czerpać to, co dobre i szlachetne i jak mówi poeta: "Naprzód iść, po życie sięgać nowe"
Dzisiejszy wizerunek Naszej szkoły zawdzięczamy również tym nauczycielom, którzy pracowali w przeszłości, rodzicom, którzy ofiarnie wspierali i nadal wspierają swoją szkołę we wszystkich jej poczynaniach.
Z okazji Jubileuszu spotykamy się w zróżnicowanym gronie. Są wśród nas nauczyciele, którzy na przestrzeni lat uczyli i wychowywali w tej szkole oraz absolwenci. Każdy z nich pozostawił tu kiedyś ślad swojej obecności, cząstkę swej duszy!
Najbardziej uroczysty i wzruszający moment to poświęcenie sztandaru szkoły przez Jego Ekscelencję Ks. Biskupa Stefana Moskwę. Po stu latach istnienia nasza szkoła doczekała się sztandaru z wizerunkiem Patronki, która od czterech lat czuwa nad powierzonymi Jej dziećmi i młodzieżą. Jest to wielkie wyróżnienie ale i zobowiązanie - dla nauczycieli, wychowawców i rodziców odpowiedzialnych za wychowanie - do ustawicznej pracy nad sobą i kształtowaniem młodych charakterów "w kierunku dobra, piękna, ofiary i miłości". Sztandar to wymowny symbol, który powinien zawsze nam przypominać o obowiązku przekazywania młodemu pokoleniu najwyższych wartości. Skarb wiary, miłość Boga i Ojczyzny młody człowiek powinien otrzymać w posagu od szkoły i rodziny. Takie "wyposażenie" pozwoli mu być "mocnym człowiekiem a nie miernotą". Współczesny świat potrzebuje ludzi "mocnych duchem" i odważnych, którzy potrafią śmiało opowiedzieć się po stronie Dobra. Jest dużo dobra w ludziach i wydarzeniach, trzeba tylko umieć go zauważyć i ukazywać innym. Jest to bardzo ważne dla współczesnej rzeczywistości, w której zdawałoby się wszechwładnie panoszy się zło. Rzeczywistość można i trzeba pozytywnie zmieniać, trzeba tylko zacząć "od podstaw", od wychowania dzieci i młodzieży w domu i w szkole. Aby osiągnąć zamierzone efekty wychowawcze potrzeba zastosować odpowiednie pomoce. Patron Szkoły, Nadanie Sztandaru to nie tylko bogate uroczystości, które przeżywamy ze wzruszeniem, a potem szybko zapominamy i wracamy do szarości dnia powszedniego. Pozostają nam tylko piękne albumy zdjęć, ciekawe artykuły w mediach, imię na pieczątce szkoły i gablota ze sztandarem. Tak nie może być, byłoby to wielkim nieporozumieniem. Tym trzeba żyć i umacniać się na co dzień! Korzystać ze spuścizny duchowej Patrona, ukazywać młodym wzorce postępowania, naśladować go.
W edukacji szkolnej na wszystkich etapach bardzo ważne jest ścisłe powiązanie nauczania z wychowaniem. Jest to dla wszystkich oczywiste, ale nie zawsze konsekwentnie przestrzegane i realizowane.
Program artystyczny młodzież szkolna rozpoczęła polonezem. Na montaż słowno - muzyczny złożyły się wiersze i piosenki refleksyjno - patriotyczne. Montaż rozpoczął wiersz okolicznościowy Lidii Tomkiewicz z Jarosławia.
Jubileusz w Rogóżnie
Sto lat minęło w słońcu i chmurach, śniegach i deszczu
Kiedy na mocnym fundamencie
Stanął mały budynek szkolny
I tak Szkoła w Rogóżnie trwa przez sto lat!
choć upadło kilka systemów...
Dzięki składamy Bogu dzisiaj
Za mądrość pierwszej decyzji
Aby na przekór zaborcom
Młodzieży polskiej nieść wiedzę i kulturę
Dzięki składamy Bogu dzisiaj
Za nauczycieli w Rogóżnie
Którzy wśród czterech pokoleń
Całe życie i serce dawali Dzieciom i Polsce.
W drugie stulecie wchodzimy dzisiaj
Z Patronką Anną i pod Jej Sztandarem
Ufnie z Nadzieją
Że Ojców wiarę, naszą kulturę i język polski
Obronimy i Zachowamy.
Uczestników uroczystości szczególnie wzruszył do łez końcowy fragment narratora:
"Gdy myślę Rogóżno, to widzę kochany mój dom rodzinny - ojca i matkę, ich twarze słońcem spalone i spracowane ręce! Babcię i dziadzia mocno pochylonych wiekiem, ich ręce drżące ale wciąż przesuwające paciorki różańca. Słyszę majowe pieśni na cześć Maryi rozbrzmiewające o wieczornej porze w przydrożnych kapliczkach. Widzę pola, łąki, niegdyś urocze Pandoły, Święte legendarne Jezioro na Tesinie, które zdają się przywoływać i w gościnę zapraszać, by nakarmić zapachem kwiatów, wdzięcznym śpiewem ptaków, podarować baśniowe pejzaże, zachwycić pięknem przydomowych ogródków matczyną ręką uprawianych.
Gdy myślę Rogóżno, to widzę moją szkołę i panią z pierwszej klasy, która przytuliła i zawsze potrafiła pocieszyć rozbeczanego malucha. Przypominam twarze nauczycieli - wychowawców, którzy uczyli i wychowywali, wskazywali wartości, które w życiu się naprawdę liczą. Do dziś mam w uszach wesołe zabawy kolegów, którzy trochę podokazywali na przerwach. Nie można zapomnieć pierwszych przyjaźni, które zawiązały się w szkole. Nie można zapomnieć tych pierwszych gestów, które jak drogocenne skarby przechowujemy na dnie własnego serca i z rozczuleniem wspominamy je po latach.
Miłość i prawdę, dobro i piękno, prostotę i ciepło serca chcemy zachować do końca naszych dni, bo otrzymaliśmy je w posagu z domu rodzinnego i szkoły.
Jubileusz 100-lecia to okazja, by zatrzymać się na chwilę, spojrzeć z dystansu na miniony czas - wydarzenia i ludzi.
I my uczniowie tej szkoły - którzy nie wszystko dziś rozumiemy i właściwie oceniamy - gdziekolwiek będziemy, powrócimy myślami do domu naszych ojców, do szkoły, by ocalić to, co nas ukształtowało. Powrócimy, by ukryć się w ramionach matki i wyszlochać na jej sercu wszystkie życiowe troski. Bo dla matki i ojca zawsze pozostaniemy dzieckiem, a dla szkoły uczniem - absolwentem.
Dzisiejsze uroczystości jubileuszowe - to spotkanie po latach i spojrzenie w przeszłość. To nasz ukłon w stronę ludzi i minionych wydarzeń. Z wdzięcznością i szacunkiem pochylamy głowy przed tymi, którzy tu żyli, pracowali i tworzyli historię".
Janina Fudali